17 września, silna reprezentacja naszej szkoły wzięła udział w I edycji Czwartków Lekkoatletycznych w Łomiankach. Czwartki Lekkoatletyczne to cykl zawodów sportowych o 25-letniej tradycji, których pomysłodawcą i organizatorem jest rekordzista Polski w biegu na 100 m Marian Woronin. Celem imprezy jest wyłonienie najlepszych młodych sportowców z całej Polski, którzy następnie mają szansę bezpośredniej rywalizacji w finale ogólnopolskim.
Edycję zawodów rozgrywaną w Łomiankach, uroczyście zainaugurował sam wspomniany Marian Woronin. Wśród gości był także Sławomir Szewiński - mąż wybitnej polskiej lekkoatletki Ireny Szewińskiej.
W całych zawodach wzięło udział około 100 dziewcząt i chłopców w wieku 9-12 lat. Młodzi zawodnicy naszej szkoły wykazali się dużym zaangażowaniem i wolą walki, co zaowocowało bardzo dobrymi rezultatami. Wielokrotnie “stawaliśmy” na podium, odbieraliśmy medale i dyplomy, wzajemnie się motywując i dopingując.
Nie spoczywamy na laurach: 24.09 zdobywamy kolejne doświadczenia startowe i ponownie stajemy do rywalizacji, by w maju przyszłego roku z jeszcze większą odwagą i energią próbować swoich sił w wybranych konkurencjach królowej sportu.
Skład szkolnej reprezentacji:
Olga – 2c
Olgierd – 3a
Kasia – 3b
Oliwier – 4cs
Iga – 4cs
Ksawery – 4cs
Karol – 4cs
Wojtek – 4cs
Grzegorz – 4cs
Ksawery – 5b
Sara – 5b
Michał – 5b
Jasmin - 6ds
Zuzia – 6ds
Zuzia K. - 6ds
Lena – 6ds
Anika – 6ds
Ola – 6ds
Kystian – 6ds
Wielkie brawa i gratulacje dla wszystkich!!!
mwi
Ruch jest życiem, życie jest ruchem
Mocno wierząc w znaczenie tych słów, tegoroczny rok szkolny rozpoczęliśmy organizacją obozu sportowego dla naszych oddziałów sportowych – 4cs i 6ds. Obóz, który odbył się w dniach 7-12 września w Ośrodku Mamut Camp w Strzegowie, miał na celu przygotowanie uczniów do codziennej aktywności ruchowej oraz podniesienie ich poziomu sprawności ogólnej. Ważne było kształtowanie w młodych zawodnikach prozdrowotnych nawyków oraz rozwijanie umiejętności współpracy w grupie.
Program obozu obejmował dwa treningi specjalistyczne dziennie prowadzone przez kadrę trenerską w zespołach:
- treningi piłki nożnej chłopców
- treningi lekkoatletyczne dziewcząt starszych
- treningi piłki siatkowej dziewcząt młodszych
Systematyczna praca nad wytrzymałością, siłą i szybkością owocowała podczas międzyoddziałowej rywalizacji sportowej w konkurencjach lekkoatletycznych oraz grach zespołowych.
Obóz ukierunkowany był na solidny wysiłek fizyczny, ale nie zabrakło innych aktywności, takich jak spływ kajakowy, warsztaty robienia pizzy, seanse filmowe czy rozgrywki w tenisa stołowego, które świetnie integrowały młodych sportowców i pozwoliły im miło spędzać międzytreningowy czas.
Pierwszy obóz sportowy za nami. Wierzymy, że da on solidną podstawę do budowania sportowych tradycji naszej szkoły!
mwi
Dzień kropki na stałe wpisał się w coroczny kalendarz imprez w klasach zerówkowych. W tym roku dzieci wysłuchały opowiadania pt „Kropka” autorstwa Petera Reynoldsa. Zainspirowani wysłuchaną treścią szukaliśmy odpowiedzi na pytanie: co to jest talent?
Bawiliśmy się w odgadywanie scenek „jaki mam talent?”. Pod koniec każde z dzieci narysowało swój talent na osobnej kropce i wspólnie kropki zawisną na „zerówkowym drzewie talentów”.
Edyta Zając
W pierwszym tygodniu września uczniowie klasy 2b i 2c uczestniczyli w warsztatach „Międzykulturowość w szkole”, które rozwijały kompetencje społeczne wśród dzieci, gotowość do relacji z innością, postawę otwartości i zrozumienia. Wykonywane aktywności poszerzyły również wiedzę uczniów o innych państwach oraz przełamały stereotypy kulturowe. Dzieci zostały zapoznane z historią dziewczynki pochodzącej z Wietnamu opisanej w książce „Cały świat w naszej klasie. Skarbnica wiedzy”. Dzięki temu zobaczyły, jak wygląda tamtejsza edukacja, jakie panują tam zwyczaje i obyczaje oraz poznały tradycyjne potrawy i najczęściej używane zwroty w języku wietnamskim. Uczestnicy warsztatów rozpoznawali mieszkańców różnych państw oraz wykonywane przez nich zawody. Dodatkowo rozwiązywali tematyczne krzyżówki i rebusy. Tworzyli również prace plastyczne związane z międzykulturowością. Na koniec zajęć dzieci samodzielnie wysnuły wniosek – różnice między ludźmi są potrzebne, ponieważ gdyby wszyscy byli tacy sami, świat byłby nudny.
Patrycja Trzos
Martyna Kaźmierczak
Mikołaju, co mam nacisnąć, żeby obraz na ekranie nie był bokiem? Aaa ok, mam. Widać mnie teraz? Iwo? Macham do Was. Dobrze. Kacper a co to za tło u Ciebie? Z Minecrafta? Nie, nigdy nie grałam. A słychać mnie wyraźnie? Pogłos? Jaki pogłos? Aaa mówicie, że jak się siedzi w pustej sali to robi się pogłos. No tak, ale ja przecież siedzę w pustej sali...
Tak właśnie było. W pierwszych dniach nowej rzeczywistości, o której nikt już chyba nie ma siły rozprawiać, nasi najstarsi uczniowie stali się świetnymi współorganizatorami formującej się sfery wirtualnej. No cóż, można powiedzieć, że to świat, w którym bez problemu od zawsze się poruszają. Nie zmienia to faktu, że edukacja zdalna, będąca wcześniej jedynie opcją, stała się koniecznością. Praca w innym kształcie postawiła przed nami nowe wyzwania, zmieniła perspektywę. A my? Szukaliśmy rozwiązań, uczyliśmy się, działaliśmy. Bo mimo wszystko dany nam czas chcieliśmy odczuwać jako szansę.
W naszej szkole bardzo szybko rozpoczęliśmy działania w systemie Office 365, tworząc konta mailowe nauczycielom i uczniom oraz wprowadzając regularną pracę w aplikacji Teams. Po dwutygodniowym sprawdzaniu możliwości, warunków nas wszystkich, wdrożyliśmy usystematyzowany plan lekcji zdalnych z każdego przedmiotu. Pamiętając, że w żadnej sytuacji nie jesteśmy w stanie wprowadzić działań, które zadowolą wszystkich, zależało nam, aby jeszcze wyraźniej przesunąć środek ciężkości szkolnej rzeczywistości w stronę dbałości o jakość relacji. Chcieliśmy dać każdemu z nas poczucie pewności i kontynuacji normalnego życia. Tak, żebyśmy uwierzyli, że nie stracimy tego, co wspólnie zbudowaliśmy przed izolacją. Nagłe, nowe okoliczności i podejmowane w reakcji na nie działania, można śmiało potraktować jako przyspieszony kurs samodzielności nas wszystkich. Uczniów, rodziców, nauczycieli.
I dziś chcemy wyraźnie powiedzieć: Drodzy Uczniowie, Szanowni Rodzice – stanęliśmy przed niespodziewaną próbą. I próbę tę przeszliśmy pierwszorzędnie. Pozostaje nam wierzyć, że nasz wspólny wielki wysiłek pójdzie w wyłącznie dobrym kierunku.
W miniony piątek pożegnaliśmy rok szkolny i udajemy się na zasłużone wakacje. Nie było to pożegnanie jakiego chcieliśmy i za jakim myślę wszyscy tęskniliśmy. Kameralnie, uczniowie danej klasy wraz z wychowawcą odebrali świadectwa i nagrody, wymienili uśmiechy, wrażenia i rozeszli się do domów.
Ze szczególnym smutkiem żegnaliśmy nasze kochane ósme klasy. Zebraliśmy się w sali widowiskowej Domu Kultury Stare Babice by ten ostatni raz w takim gronie popatrzeć na siebie, powspominać, życzyć dobrej drogi na dalsze życie. Były wiersze i zdjęcia z minionych szkolnych lat. Nagrody, kwiaty, podziękowania. Było wielkie wzruszenie. Ale i żal, że nie dało się wykorzystać tych ostatnich trzech miesięcy tak mocno, jak byśmy tego chcieli.
Drodzy Absolwenci, pozostaje nam życzyć Wam wyłącznie jasnych, otwartych dróg. Odwagi do podejmowania wyzwań i sięgania po marzenia. Dobrych decyzji i sprawdzonych przyjaciół.
Kroczcie swobodnie jako porządni, otwarci ludzie. Takimi Was zapamiętamy.
Na pamiątkę, myśli i słowa stworzone przez Wasze wspaniałe Wychowawczynie, panią Annę Krakowiak i panią Monikę Robert:
Stała na stacji wycieczka szkolna.
Strach nawet myśleć, do czego zdolna.
Wsiada dziś w pociąg swój do przyszłości,
choć jeszcze w auli w Zielonkach gości.
W pierwszym wagonie 8a jedzie,
8b w drugim wygodnie siedzi.
Siedzą i patrzą, myślą, dumają,
siebie sprzed trzech lat dziś wspominają.
Iwo przegląda stare arkusze:
„Sinus, cosinus – to nie katusze!”.
Chętnie tłumaczy matmy bolączki.
Krystian już prawie dostał gorączki.
Piotrek znów pobladł i już się chował,
jednak Mikołaj ich uratował.
Przyniósł skądś nagle Coli puszeczkę,
i choć nie wolno, wypił troszeczkę.
Kacper bekonem wszystkich częstuje.
Mai ten bekon już nie smakuje.
Zaprasza Kacpra do gry w teatrze,
ale on krzywo na Maję patrzy.
Wtem Michalina wpada do klasy
i muffinkowe wnosi frykasy.
Kacper jak zawsze dba o serwetki.
Mateusz zbiera okruchów resztki.
Colę w ukryciu piją niektórzy.
Na lekcjach przecież wysiłek duży.
Laura i Ula biologię kują.
Stasiek i Myszu histę szlifują.
Lena z Marysią piszą rozprawki,
choć myśląc o nich, miewają drgawki.
Kamil pod ławką komiksy czyta.
Asia – to widząc – zębami zgrzyta.
Janek szarlotkę przyniósł do szkoły.
Energię trzeba mieć na mozoły!
Zamiast o starożytnym pomyśleć Rzymie,
Norbert się raczej skupia na streamie.
Bartek natomiast tanecznym krokiem
zdobi korytarz swoim urokiem.
Kiedy przekąsek słodkich brakuje,
wszystkich z opresji Majka ratuje:
„Na wyjście okno świetnie się nada!”.
Fakt ten przemilczeć raczej wypada.
Maciek aż okulary zdjął ze zdumienia.
Będą mieć chyba fajne wspomnienia?
Emilia patrzy na nich na luzie
i uśmiechniętą ma raczej buzię.
Laura za Majką też by pognała,
lecz głos rozsądku w sercu słyszała.
Ola ma dobrą radę na wszystko.
Julia ma szansę zostać anglistką.
Choć na niemieckim krzyknie czasami,
nigdy się na nią nie złości pani.
Wiernych kibiców także tu nie brak.
Mikołaj w myślach powtarza: „LEGIA!”.
Anton z ukosa im się przygląda.
Całkiem to spójnie wszystko wygląda.
Cichy Sebastian w kącie się schował.
Kolejny żarcik będzie szykował.
A Jonasz włosy odgarnia z czoła.
Wcale nie taka zła jest ta szkoła!
Ania z Moniką łzy ocierają.
Swych Wychowanków dzisiaj żegnają.
I choć im smutno jest niesłychanie,
wiedzą, że ważne jest to rozstanie.
Życzą im szczęścia oraz spełnienia.
Wiedzą, że mają piękne marzenia.
Wierzą w ich talent oraz zdolności,
nie brak im przecież pracowitości.
Będą dobrymi ludźmi z pewnością!
Teraz niech cieszą się swą wolnością.
Wsiądą znów w pociąg pełni nadziei.
I spełnią marzenia swe po kolei.
Tak, spełniajcie marzenia swe po kolei...
My tymczasem z wiarą czekamy na wrzesień by spotkać się w szkolnych murach. Jak dawniej.
Bądźmy dobrej myśli. Bo po co być złej.
Stanisław Lem
mwi
Uczeń klasy 1d Jan Różycki zajął I miejsce w konkursie filmowym pt. "Akcja, animacja, film. Chrońmy nasz świat”. Organizatorem konkursu był Młodzieżowy Dom Kultury "Muranów" im. C. K. Norwida w Warszawie. Przedmiotem konkursu było przygotowanie filmu animowanego, rysunkowego lub opartego na fotografii poklatkowej na temat: „Chrońmy nasz świat !”. Jury oceniało prace w oparciu o następujące kryteria:
zgodność z tematem i regulaminem konkursu
pomysłowość, indywidualizm w podejściu do tematu
wybór odpowiednich programów do tworzenia filmów
Jan do projekcji filmu wykorzystał innowacyjną technologię kodowania przy pomocy ozobotów. Swoje umiejętności techniczne zastosował do wykonania budowli kartonowych, które stanowiły stacje dla bohaterów filmu. Tematem pracy były różne metody ochrony środowiska: segregacja śmieci, oszczędzanie energii i wody. Autorem wierszowanego tekstu jest Jan Różycki.
Serdecznie gratulujemy Janowi i życzymy kolejnych sukcesów!
Zapraszamy na seans.
Aneta Maciocha
Uczniowie klasy 5c mieli okazję wcielić się w rolę dziennikarzy. Ich zadaniem było napisanie sprawozdania z okresu nauki zdalnej. Poniższy tekst jest efektem pracy całej klasy. Pod nim znajdują się wypowiedzi pięciorga uczniów podsumowujące okres zdalnego nauczania.
Trudny czas?
Nauczanie zdalne trwało od 16 marca do 26 czerwca. Było spowodowane pandemią koronawirusa. Uczniowie z całej Polski nie chodzili do szkoły, ale uczyli się w domu, używając komputera i Internetu.
Nasza szkoła od samego początku prowadziła nauczanie zdalne. W okresie od 16 do 25 marca nauczyciele wysyłali uczniom materiały do pracy własnej za pośrednictwem Librusa. Z każdego przedmiotu wysyłano lekcje, były to na przykład: zadania z podręcznika , notatki, krótkie filmy i zadania interaktywne.
Pod koniec marca każdy uczeń otrzymał indywidualne konto Office, dzięki czemu uzyskał dostęp do: aplikacji Teams, poczty mailowej Outlook i różnych programów firmy Microsoft. Od 26 marca do 24 kwietnia nieregularnie odbywały się lekcje online z różnych przedmiotów. W tym czasie nauczyciele wystawiali już oceny (wszystkie z wagą 1). Uczniowie mieli możliwość uczestniczenia w konsultacjach online – mogli zadzwonić do nauczyciela lub napisać do niego na czacie.
Z inicjatywy Pań Dyrektor 27.04 wprowadzono stały plan lekcji online. Zajęcia zaczynały się o 9.00. Piąte klasy miały trzy lub cztery lekcje dziennie, między nimi było 15 minut przerwy. Ponad połowa planowych lekcji odbywała się w formie wideokonferencji, pozostałe realizowane były w formie wykonywania zadań zleconych przez nauczyciela. Nauczanie zdalne trwało do końca roku szkolnego. Nauczyciele wystawili uczniom oceny końcowe z przedmiotów oraz oceny zachowania. 16, 17 i 18 czerwca odbył się egzamin ósmoklasisty. 26.06 zorganizowano krótkie spotkania wychowawców ze swoimi klasami. Nauczyciele rozdali uczniom świadectwa i nagrody, życzyli im udanych wakacji i wyrazili nadzieję powrotu do stacjonarnej pracy we wrześniu.
Marcel
Nauka online była ciężka ze względu na problemy techniczne, głównie związane z Internetem. Dla niektórych e-lekcje są lepsze niż tradycyjne, lecz ja twierdzę, że lekcje tradycyjne były lepsze, dlatego że nie można było ściągać z Internetu. Mnie się dobrze pracowało tylko wtedy, gdy miałem dobry Internet.
Iza
Dla nas wszystkich czas nauki zdalnej był trudny i było dużo więcej nauki, ponieważ w szkole mogliśmy się też uczyć na zajęciach. Ten okres był ciężkim treningiem samodzielności i odpowiedzialności. Czasami pojawiły się problemy techniczne, a konsekwencją tego było na przykład wyrzucenie ze spotkania.
Michał
Nauczanie zdalne to był bardzo trudny czas, ponieważ nauczyciele wysyłali dużo materiałów. Czasami pojawiały się problemy techniczne np. nie było słychać nauczyciela, obraz się zacinał itp. Było też dużo prac o wyznaczonym terminie. Najbardziej efektywną formą nauczania były lekcje online.
Kacper
Był to trudny czas i było dużo nauki, ale daliśmy sobie radę. Nasza klasa miała lekcje online, podczas których czasem występowały problemy techniczne. Ten semestr był bardzo ciężki – oceny miały wagę 1, ale i tak mieliśmy dobre średnie i zdaliśmy.
Kuba
Nie był to najprzyjemniejszy czas, trudno było się skupić lecz nie było najgorzej. Nasza szkoła w porównaniu do innych bardzo szybko zaczęła wysyłać zadania i rozpoczęła lekcje online.
A oto film niespodzianka, przygotowany na lekcji języka angielskiego przez uczniów klasy 7a, dla wszystkich Dzieciaków! :)
Drodzy Uczniowie – czekamy już tylko na Was! :)